A SANTA REVOLTOSA
By Herbert Johnson
Mecagüenmimadre... Vaia festón. Vale, o sonido estaba un chisco baixo, pero QUE CARALLO. a quén lle importa o sonido???? O que importa é pillar unha chea e botar unhas bailas. O público estaba algo frío, pero cando xa estaba "bebido", o concerto foi como a seda. Os Jaiteiros e Who's Varna encenderon a xente, pero a chispa puxerona os Bretema, uns jevis destes que cantan de rollos medievais, e por suposto, os gin-tonics, que jomitaron as suas putas canciós.
Eu fun xa ó mediodía a tomar uns vermús e os callos, que co lorenzo fustigandonos as coronillas, prestaron a J.C. Venga vermú, venga quinto, e cando foi o concerto, xa tiña unha chuza como un piano.
Os indeseables de santa crus fixeron un bó festival, ainda que se botou de menos uno u ocho grupos mais. De todolos xeitos, ben. moi ben.
Os gin-tonics, na sua linea. Canciós dos sonics, algunha dos stones, e tal. Despois do concerto, oín por ahí que pararon todos no marisáns, a tomar un vaso, e Manuel, o baixista, coa sua típica atitude "sexo, drogas e rock and roll", causou o terror tirando teles pola ventana, tocando o piano coa polla e persegindo ás chavalas en pelotas, en plan Benny Hill. Menudo elemento!.
